Menu

Sąd Najwyższy o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu

W uchwale z 21 stycznia 2009 r. skład siedmiu sędziów w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego stwierdził, że osiągnięcie wieku emerytalnego i nabycie prawa do emerytury nie może stanowić wyłącznej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę (art. 45 § 1 k.p.). Sąd Najwyższy odpowiedział tak na pytanie prawne Rzecznika Praw Obywatelskich z października 2008 r.

RPO w swoim wniosku argumentował, że ukończenie 60. roku życia przez kobiety i 65. roku przez mężczyzn nie może być przeszkodą w kontynuowaniu zatrudnienia. Uznał, że zwalnianie jedynie z powodu nabycia przez daną osobę praw emerytalnych jest zakazaną przez prawo europejskie dyskryminacją ze względu na wiek i płeć.

"Potrzeby rynku pracy i zapewnienia miejsc pracy dla ludzi młodych nie mogą uzasadniać konieczności rozwiązywania stosunków pracy z pracownikami, który osiągnęli wiek emerytalny" - pisał RPO w swym pytaniu. Skierował je wobec rozbieżności w orzecznictwie - były już orzeczenia SN zarówno o tym, że nabycie praw emerytalnych jako przyczyna wypowiedzenia stosunku pracy nie jest dyskryminacją, jak i o tym, że nią jest.

Uzasadniając środową uchwałę SN, sędzia Walerian Sanetra podkreślił, że zwalnianie pracownika - zarówno kobiety, jak i mężczyzny - tylko dlatego, że osiągnął określony wiek, stanowi pośrednią dyskryminację.

Źródła – www.rzeczpospolita.pl oraz www.rpo.gov.pl

 

Partnerzy i sponsorzy